Στην πόλη μεν, σε τροχοσκηνή δε. Η ελευθερία, η διαφυγή από το ενοίκιο μιας "τρύπας", έσπρωξαν στην 22χρονη Lily να αγοράσει, ανακατασκευάσει και να μείνει σε μια τροχοσκηνή, κάτι που οι περισσότεροι εξ' ημών δεν θα το αποφάσιζαν ποτέ!
Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015
Τρίτη 24 Μαρτίου 2015
Τζουμέρκα
Από τα πλέον άγριας ομορφιάς μέρη της Ηπείρου και από τα πλέον πρόσφατα συνδεδεμένα στο οδικό δίκτυο.
Τα βουνά πανύψηλα, επιβλητικά, χιονισμένα στέκονται ένα γύρω, αποκλείοντάς σε από τον υπόλοιπο κόσμο. Το οδικό δίκτυο έφτασε στο Συρράκο το 1990. Τα επαγγέλματα αναγκαστικά των κατοίκων είχαν να κάνουν μόνο με την κτηνοτροφία, αφού σε τέτοιο υψόμετρο και με αυτή την διαμόρφωση των απόκρυμων γκρεμών, μόνο κοπάδια μπορούσαν να εκτρέφουν.
Η απομόνωση τους ώθησε στο εμπόριο και μάλιστα στο εξαγωγικό εμπόριο. Υφαιναν τις περίφημες κάπες των στρατιωτών και τις πουλούσαν, άκουσον άκουσον, στον στρατό του Ναπολέοντα! Μάλιστα προκειμένου να διατηρήσουν την αποκλειστικότητα στο εμπόριο είχε στηθεί ένα ολόκληρο δίκτυο "σταθμών ελέγχου". Δεν μπορούσε ο καθένας να φθάσει εκεί πάνω ανέλεκτος. Ακόμα και σήμερα που μιλάμε δεν υπάρχει τηλέφωνο εκεί πάνω!!! Οι συνεχείς κατολισθίσεις, τα νερά που κυλάνε από παντού, αλλά ΚΥΡΙΩΣ η αδιαφορία του ΟΤΕ, δεν τους δίνει την δυνατότητα να έχουν σταθερές γραμμές. Αντιθέτως, αναγκάζονται να στραφούν σε κινητή τηλεφωνία με σταθερά νούμερα. Γι' αυτό και δεν έχουν fax.
Ανοίγω παρένθεση για να μαθευτεί ότι ο ΟΤΕ δεν τους δίνει εγγράφως την αδυναμία του να εξυπηρετήσει το δίκτυο, διότι βέβαια θα έρθει σε αντίφαση με την διαφήμιση ότι καλύπτει το 99% της Ελλάδας!
Αποφασίσαμε να μείνουμε μερικές μέρες στα βουνά και ο καιρός μας έδειξε λίγο τα δόντια του. Η θερμοκρασία δεν έπεφτε ιδιαίτερα χαμηλά λόγω των νοτιάδων που επικρατούσαν, όμως οι βροχές και η ομίχλη έδιναν μια χειμωνιάτικη χροιά, παρ' όλο που χαμηλά οι μυγδαλιές είχαν ανθίσει.
Ορμητήριο ήταν το χωριό Προσήλιο. Ονομα και πράγμα. Υπάρχουν χωριά που τον ήλιο δεν τον βλέπουν, όχι όμως αυτό. Στο βάθος της χαράδρας περνάει ο Αραχθος. Το ποτάμι κάνει τέτοιο θόρυβο που ακούγεται στην ησυχία του τοπίου, χιλιόμετρα μακρυά! Απότομο ποτάμι. Πολύ ορμητικό. Πιθανολογώ, λόγω της μεγάλης κλίσης που έχει η κοίτη, το νερό κυλάει με τεράστια ορμή.
Μείναμε στο ξενοδοχείο υπόδειγμα http://www.tzoumerkalakmos.gr/ η στο FB http://www.facebook.com/tzoumerkalakmos . Εξαιρετικό ξενοδοχείο, με θαυμάσιους ιδιοκτήτες
Το Συρράκο, πατρίδα του ποιητή Κώστα Κρυστάλη, αλλά και του Δημητρίου Μπίτσιου (διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών), μια κωμόπολη που ίκμασε τους περασμένους αιώνες. Σήμερα μια αετοφωλιά που κατοικείται κυρίων τους θερινούς μήνες. Τώρα τον χειμώνα, δουλεύουν μόνο τα ΣΚ 2 ταβέρνες και ένα μικρό μεζεδοπωλείο στην είσοδο του χωριού.
Αυτοκίνητο δεν μπαίνει. Το αφήνεις έξω από το χωριό και ανηφορίζεις ένα πετρόκτιστο μονοπάτι. Οι σόμπες δουλεύουν μέχρι το τέλος Μαίου συνήθως. Τα ξύλα τα κουβαλούν στην πλάτη, η με κάτι ειδικά διαμορφωμένα "οχήματα", στενά για να χωρούν, με ερπύστριες για το χιόνι, αλλά λαστιχένιες για να μην σπάνε τις πέτρες. Η ζωή εκεί έχει άλλο ρυθμό. Κάθε τι που φαίνεται προφανές σε εμάς, εκεί δεν είναι δεδομένο, όπως η τροφοδοσία με πετρέλαιο για σόμπες και καλοριφερ ας πούμε.
Οι Καλαρρύτες είναι η απέναντι αετοφωλιά. Το Συρράκο βρίσκεται στις πλαγιές της Πίνδου, ενώ οι Καλαρρύτες στα Τζουμέρκα. Πιο απλωμένο χωριό πάλι με ελάχιστους κατοίκους.
Βρήκαμε τον Κο Ναπολέοντα Ζάγκλη ( https://www.facebook.com/zagklisnap?fref=ts ), ο οποίος διατηρεί ένα μπακάλικο / καφενείο από τον προ προ πάππου του. Υπολογίζει ότι το καφενείο έχει ηλικία 160 ετών.
Προς το παρόν, αν έχετε όρεξη, παρακολουθείστε ένα video με την διαδρομή μόνο, από Προσήλιο προς Συρράκο.
Θα ακολουθήσει το video από Προσήλιο προς Καλαρρύτες.
Τα βουνά πανύψηλα, επιβλητικά, χιονισμένα στέκονται ένα γύρω, αποκλείοντάς σε από τον υπόλοιπο κόσμο. Το οδικό δίκτυο έφτασε στο Συρράκο το 1990. Τα επαγγέλματα αναγκαστικά των κατοίκων είχαν να κάνουν μόνο με την κτηνοτροφία, αφού σε τέτοιο υψόμετρο και με αυτή την διαμόρφωση των απόκρυμων γκρεμών, μόνο κοπάδια μπορούσαν να εκτρέφουν.
Η απομόνωση τους ώθησε στο εμπόριο και μάλιστα στο εξαγωγικό εμπόριο. Υφαιναν τις περίφημες κάπες των στρατιωτών και τις πουλούσαν, άκουσον άκουσον, στον στρατό του Ναπολέοντα! Μάλιστα προκειμένου να διατηρήσουν την αποκλειστικότητα στο εμπόριο είχε στηθεί ένα ολόκληρο δίκτυο "σταθμών ελέγχου". Δεν μπορούσε ο καθένας να φθάσει εκεί πάνω ανέλεκτος. Ακόμα και σήμερα που μιλάμε δεν υπάρχει τηλέφωνο εκεί πάνω!!! Οι συνεχείς κατολισθίσεις, τα νερά που κυλάνε από παντού, αλλά ΚΥΡΙΩΣ η αδιαφορία του ΟΤΕ, δεν τους δίνει την δυνατότητα να έχουν σταθερές γραμμές. Αντιθέτως, αναγκάζονται να στραφούν σε κινητή τηλεφωνία με σταθερά νούμερα. Γι' αυτό και δεν έχουν fax.
Ανοίγω παρένθεση για να μαθευτεί ότι ο ΟΤΕ δεν τους δίνει εγγράφως την αδυναμία του να εξυπηρετήσει το δίκτυο, διότι βέβαια θα έρθει σε αντίφαση με την διαφήμιση ότι καλύπτει το 99% της Ελλάδας!
Αποφασίσαμε να μείνουμε μερικές μέρες στα βουνά και ο καιρός μας έδειξε λίγο τα δόντια του. Η θερμοκρασία δεν έπεφτε ιδιαίτερα χαμηλά λόγω των νοτιάδων που επικρατούσαν, όμως οι βροχές και η ομίχλη έδιναν μια χειμωνιάτικη χροιά, παρ' όλο που χαμηλά οι μυγδαλιές είχαν ανθίσει.
Ορμητήριο ήταν το χωριό Προσήλιο. Ονομα και πράγμα. Υπάρχουν χωριά που τον ήλιο δεν τον βλέπουν, όχι όμως αυτό. Στο βάθος της χαράδρας περνάει ο Αραχθος. Το ποτάμι κάνει τέτοιο θόρυβο που ακούγεται στην ησυχία του τοπίου, χιλιόμετρα μακρυά! Απότομο ποτάμι. Πολύ ορμητικό. Πιθανολογώ, λόγω της μεγάλης κλίσης που έχει η κοίτη, το νερό κυλάει με τεράστια ορμή.
Μείναμε στο ξενοδοχείο υπόδειγμα http://www.tzoumerkalakmos.gr/ η στο FB http://www.facebook.com/tzoumerkalakmos . Εξαιρετικό ξενοδοχείο, με θαυμάσιους ιδιοκτήτες
Το Συρράκο, πατρίδα του ποιητή Κώστα Κρυστάλη, αλλά και του Δημητρίου Μπίτσιου (διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών), μια κωμόπολη που ίκμασε τους περασμένους αιώνες. Σήμερα μια αετοφωλιά που κατοικείται κυρίων τους θερινούς μήνες. Τώρα τον χειμώνα, δουλεύουν μόνο τα ΣΚ 2 ταβέρνες και ένα μικρό μεζεδοπωλείο στην είσοδο του χωριού.
Αυτοκίνητο δεν μπαίνει. Το αφήνεις έξω από το χωριό και ανηφορίζεις ένα πετρόκτιστο μονοπάτι. Οι σόμπες δουλεύουν μέχρι το τέλος Μαίου συνήθως. Τα ξύλα τα κουβαλούν στην πλάτη, η με κάτι ειδικά διαμορφωμένα "οχήματα", στενά για να χωρούν, με ερπύστριες για το χιόνι, αλλά λαστιχένιες για να μην σπάνε τις πέτρες. Η ζωή εκεί έχει άλλο ρυθμό. Κάθε τι που φαίνεται προφανές σε εμάς, εκεί δεν είναι δεδομένο, όπως η τροφοδοσία με πετρέλαιο για σόμπες και καλοριφερ ας πούμε.
Οι Καλαρρύτες είναι η απέναντι αετοφωλιά. Το Συρράκο βρίσκεται στις πλαγιές της Πίνδου, ενώ οι Καλαρρύτες στα Τζουμέρκα. Πιο απλωμένο χωριό πάλι με ελάχιστους κατοίκους.
Βρήκαμε τον Κο Ναπολέοντα Ζάγκλη ( https://www.facebook.com/zagklisnap?fref=ts ), ο οποίος διατηρεί ένα μπακάλικο / καφενείο από τον προ προ πάππου του. Υπολογίζει ότι το καφενείο έχει ηλικία 160 ετών.
Προς το παρόν, αν έχετε όρεξη, παρακολουθείστε ένα video με την διαδρομή μόνο, από Προσήλιο προς Συρράκο.
Θα ακολουθήσει το video από Προσήλιο προς Καλαρρύτες.
x
Τρίτη 17 Μαρτίου 2015
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)